Voor mijn werk moest ik een weekje naar het midden oosten, Israël om precies te zien. Met buurlanden als Syrië, Irak en Libanon had ik gemengde gevoelens en eigenlijk heb ik die gevoelens, eenmaal weer thuis, nog steeds. Je kan in een week Israël niet leren kennen maar ik blijf dat onbestendige onderbuikgevoel houden. Het is een land van uitersten en contrasten. 

Fototechnisch is het een uitdaging, iets wat ik al vooraf zo had ingeschat. Je hebt te maken met keihard zonlicht en diepe schaduwen of met schemerige ruimten met hier en daar een lampje of een kaarsje. In sommige situaties bleek het cameradeel van mijn telefoon mijn beste vriend. Tenenkrommend als je een verwoed spiegelreflexer bent zoals ik maar ik had in ieder geval een foto. Ook is het raadzaam om een groothoeklens mee te nemen. De ruimten zijn klein en je staat vaak dicht op je onderwerp. Ik vermoed dat een lichtgevoelige (2.8 of beter) groothoeklens en een 50mm portretlens de beste combinatie zijn.

We hadden 2 dagen voor onszelf waarvan we één dag onder begeleiding door Jeruzalem zijn gelopen. Een voettocht van 15 kilometer (Via Dolorosa o.a.) onder een temperatuur van 30 graden (+) We begonnen op de Olijfberg. Naar beneden door Gethsémané richting de plaats waar Jezus zou zijn gekruisigd, gebalsemd en begraven. Ik heb het allemaal gezien en gevoeld. Of je nu geloofd dat Jezus een ietwat te populair geworden hippie met een hoop charisma was of een goddelijk figuur, deze plek doet iets met je. De sfeer, het verhaal zoals je dat kent wat je terug kan mappen op wat je ziet. Menigmaal stond het kippenvel op mijn armen. Op de plaats van kruisiging moest ik, met mijn moeder in mijn achterhoofd, zelfs een paar keer slikken. Indrukwekkend! Onderstaand is slechts een beknopt verslag.

We begonnen op de Olijfberg

Dit is een joodse begraafplaats op de helling van de Olijfberg. De oudste graven bevinden zich het dichtst bij de stad. Het is een joods gebruik om steentjes op het graf te leggen om zo onheil af te weren. 

Gethsémané

Gethsémané. De plaats die me waarschijnlijk het meest aanspreekt. Hier was Jezus vol twijfel. Hij wist dat hij de volgende dag zou worden terechtgesteld en wilde deze angst en twijfel delen maar iedereen om hem heen sliep. In deze tuin staat nu de basiliek van de doodsnood. Adembenemend plafond. De olijfbomen zijn in het hof zelf zijn erg oud en kunnen met gemak 2000 jaar oud zijn (in theorie) Een magische plaats… je zou hele stromen toeristen verwachten maar wij hadden het geluk dat dit niet zo was. Handjevol mensen eigenlijk op dat moment. Prachtig!

 

Via Dolorosa

Via Dolorosa Latijns voor ‘Lijdensweg’. De weg die Jezus door Jeruzalem met een kruis op zijn rug heeft moeten afleggen naar de plek waar hij werd gekruisigd. Langs deze route zijn zogenaamde staties. Plaatsen waar iets gebeurde. Waar hij viel (drie keer), waar hij zijn hand tegen de muur plaatste (derde foto), waar Veronica zijn gezicht afveegde (vierde foto), enzovoort. In het totaal zijn er 15 staties.

 

Opgravingen

Net als in iedere andere stad zijn er door de eeuwen heen dingen veranderd in Jeruzalem. Er is gebouwd, gesloopt, verhoogd, verlaagd, afgevoerd en aangevoerd. Het is dan ook een illusie te denken dat je op de oude straten van weleer loopt. Niets is helaas minder waar. In de stad zijn echter wel opgravingen gedaan welke deze oude wereld hebben blootgelegd. Op sommige punten moest men hier 10 meter diep voor gaan wat wel aangeeft hoeveel er is veranderd en verbouwd in ruim 2000 jaar.

 

 

Je komt ogen te kort wanneer je door de straten van Jeruzalem loopt. Overal zijn muurschildering, ornamenten, stille protesten, karakteristieke objecten als bijvoorbeeld zeer oude ramen en deuren te zien tot aan kogelgaten in de oude stadsmuur aan toe.   

 

Het laatste avondmaal

De ruimte van het laatste avondmaal. Gezegd dient te worden dat men niet helemaal zeker is dat dit ook echt de ruimte is. Aan zekerheid grenzend, later we het daar maar op houden. 

 

 

De klaagmuur

Zoals gezegd was het tijdens mijn bezoek uitzonderlijk rustig. Hierdoor was ik in de gelegenheid alles goed in me op te nemen. De bevlogenheid van de mensen is iets wat ik nooit meer zal vergeten. Kippenvelmomenten!


Grafkerk

De Heilig Grafkerk of Verrijzeniskerk, ook wel de Kerk van de wederopstanding genoemd. Middenin de rotonde van de kerk staat een graftombe waarin zich het graf van Christus zou bevinden. Op deze tombe is de toegevoegde 15e statie van de Kruisweg uitgebeeld: Christus’ verrijzenis uit de dood. Ook ligt er de steen waarop hij zou zijn gebalsemd. Voor ons was dit het einde van de voettocht van 15 kilometer.

 

 

Een heiligere plek dan dit ga je binnen het christelijke geloof niet vinden. Het is een pelgrimsplaats voor vele christenen ieder jaar weer opnieuw. Ben dan ook bijzonder dankbaar dat ik daar zomaar kon zijn.

 

Ik maakte in die korte tijd ruim 800 foto’s en bovenstaand is dan ook niet meer dan een kleine greep hier uit. Jeruzalem was een onvergetelijk ervaring, één die niet echt onder woorden te brengen valt. Het zelf beleven is de enige remedie vermoed ik….

Als natuurliefhebber vond ik het erg leuk om op één van de vele honderden jaren oude muurschilderingen een Hop aan te treffen. De laatste keer dat ik in het echt een Hop wist vast te leggen is al weer een jaar of vijf geleden bij de watertoren van Katwijk direct naast Lentevreugd.

En met deze Hop sluit ik mijn Jeruzalem blog af. Jeruzalem heeft onvergetelijk indruk bij me achtergelaten…

5 Replies to “Jeruzalem”

  1. Wat een bijzonder mooi verslag Jan ik heb ervan genoten evenals van je foto’s! Kan me voorstellen dat dit een hele waardevolle herinnering is. Groet Anke (Instagram @fotoboekvan_anke)

  2. Jan,
    een prachtig beeldend verslag van van Jeruzalem en de lijdensweg van Jezus. Indrukwekkend.
    Hoe zal het nieuwe Jeruzalem dat de apostel Johannes beschrijft dan wel niet zijn?

  3. Ondanks het onderbuikgevoel wat ik begrijp, wat fantastisch dat je dit hebt hebt mee mogen maken,
    Je hebt mij door je foto’s een beetje mee genomen op je reis, heel indrukwekkend , mooie foto’s .

    Dank je wel voor het delen van je reis

    Dina

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *